การร้องขอให้ศาลมีคำสั่งว่าบุตรผู้เยาว์เป็นบตรของมารดาโดยชอบด้วยกฎหมายกรณีมารดาไม่ได้จดทะเบียนสมรสกับบิดา

อันที่จริงตามกฎหมายไทยประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1546 ก็ได้บัญญัติไว้ชัดเจนแล้วว่ากรณีเด็กเกิดจากมารดาที่ไม่ได้จดทะเบียนสมรสมารดาจะเป็นมารดาโดยชอบด้วยกฎหมายมีอำนาจปกครองบุตรผู้เยาว์แต่ผู้เดียวอยู่แล้ว แต่ปัญหาในทางปฎิบัติก็คือ สาวๆบ้านเราที่มีลูกติดเป็นผู้เยาว์อาจได้สามีใหม่ซึ่งเป็นคนในประเทศที่เจริญแล้วพวกยุโรปอเมริกา หรือออสเตรเลีย ฯลฯ ประเทศที่เจริญแล้วเช่นพวกยุโรป อเมริกา ออสเตรเลีย เวลาจะนำพาบุตรผู้เยาว์ไปด้วยในการติดต่อกับทางราชการของประเทศเหล่านี้แค่ทะเบียนฝ่ายปกครองของประเทศไทยยังไม่พอ ทางแก้ผมเลยยื่นคำร้องขอให้ศาลสั่ง ศาลก็จะสั่งยกคำร้องแต่จะอธิบายในคำสั่งว่า ผู้เยาว์เกิดจากผู้ร้องซึ่งมิได้สมรสกับสามีตามกฎหมาย ซึ่งตาม ป.พ.พ 1546 ให้ถือว่าผู้เยาว์เป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของผู้ร้องและผู้ร้องย่อมเป็นผู้ใช้อำนาจปกครองผู้เยาว์แต่เพียงผู้เดียว กรณีไม่จำเป็นต้องมาร้องขอเป็นผู้ปกครองผู้เยาว์อีก ผู้ร้องจึงไม่มีเหตุที่จะใช้สิทธิทางศาล ตาม ป.วิแพ่ง มาตรา 55 ให้ยกคำร้องค่าฤชาธรรมเนียมให้เป็นพับ ลงชื่อ ผู้พิพากษา



ซึ่งก็ถือว่าเป็นคำสั่งของผู้พิพากษาที่ได้อธิบายอำนาจปกครองบุตรไว้ในคำสั่งชัดเจน เราก็คัดรับรองเอาคำสั่งนี้ไปแปลและไปยื่นติดต่อราชการในอำนาจปกครองบุตรกับประเทศเหล่านี้ได้